Waar menig veteranen team het moet doen met sporadisch een handje vol publiek, gaat het bij de legenden crescendo. De ongeslagen reeks in de beker, heeft het grote publiek wakker geschud. De nieuwe investeerders die massaal toelopen, hadden kledingbaas Frank een vrijbrief gegeven om het mooiste tenue van Sportlust aan te schaffen. Gestoken in nieuwe kledij dat als een persoonlijk pakketje klaarlag in de kleedkamer, betraden we de arena voor een miljoenenpubliek. Na lang onderhandelen was het namelijk ook gelukt om de wedstrijd live te streamen, zodat ook de supporters in Azië en Zuid-Amerika het duel konden bijwonen, zonder dure vliegreis. Dat sommige spelers en staf met dit “nieuwe elan” wat lastiger kunnen omgaan was snel duidelijk. Ooit zij iemand eens, “Never change a winning team”. Dit bleek ook vandaag. Nieuwe shirts, nieuwe opstelling. Dat moest problemen opleveren.
Ongeveer 10 minuten konden we imponeren. Daarna zakte het niveau ver weg, van wat we hebben laten zien in de beker. Tegenstander Soccer Boys, wat een goed voetballend team was, nam het heft in handen. We werden vastgezet op eigen helft en kwamen pas onder de druk vandaan toen de scheidsrechter voor de rust floot. Keeper en uitblinker Hans, die de laatste 2 duels op zijn slippertjes kon keepen, had zijn handen vol gehad in deze helft. Met een flink aantal reddingen hield hij zijn ploeg op de been. Op 1 schot had hij echter geen passend antwoord, en de natte bal schampte slechts zijn vuisten, en vloog ongelukkig via de onderkant van de lat binnen.
In de rust de gebruikelijke taferelen, waar bijna iedereen op diplomatieke en geheel eigen wijze zijn visie over de gang van zaken deelde. Dat het anders moest was duidelijk. Er werden nieuwe afspraken gemaakt. Na rust was er inderdaad een herkenbaarder spel te ontwaren. We werden niet meer vastgezet op eigen helft, en konden we zowaar af en toe richting het vijandelijke doel. Echter stond het vizier niet altijd scherp genoeg afgesteld. Het had zomaar 1-1 kunnen worden. Eerlijk toegegeven lag dit ook voornamelijk aan Soccer Boys wat verzuimde de nekslag uit te delen. Tot in de blessuretijd bleef het daardoor spannend. Net toen iedereen al dacht aan de warme douche, sloegen de gasten toch nog toe. Na een prachtige slalom, die Alberto Tomba in zijn hoogtij dagen zou laten verbleken en degraderen tot een amateur, kon de spits de 0-2 aantekenen. De scheidsrechter floot onmiddellijk voor de laatste keer. De 2e helft was er weer een iets herkenbaarder VE1. Laten we het er maar op houden dat we teveel "sterkhouders” misten om een echte vuist te maken vandaag.
Angstgegner Donk is de komende tegenstander, dan moet het daar maar gebeuren.